Końcem lata muśnięte i jesienią
pachnące główki mają jak słońce
pochylone w pokorze

słoneczniki złociste kwiaty jesieni
przymilne ciszą otulone i jak
jesień silne

stoją w ramach obrazu rozświetlają
ściany wnoszą powiew radości
takie zwykłe lecz znane ….”/

frag. wiersza z portalu poetyckie-zacisze pl