Moi drodzy!

Myślami i duchem jestem z Wami i Waszymi bliskimi. Mam nadzieję, że nie zapominacie o teatrze i o naszych zajęciach. Te, prowadzone on-line, nie zastąpią bezpośredniego kontaktu, ale przynajmniej mobilizują Was do samodzielnej pracy.

Oto następna dawka etiud na kolejne „teatralne” dni dla Was i Waszych domowników:

• Stajecie naprzeciwko siebie. Jedno z Was będzie podawać słowo, które przychodzi mu do głowy lub charakteryzujące różne postaci lub emocje (np. ołówek, łuk, piłkarz, śpiewak operowy, smutek, złość, brat, dziadek, itp.). Druga osoba musi zareagować na to hasło – pozą, gestem, działaniem ruchowym – oczywiście bez głosu tylko „mową ciała”. Zamiana ról.
• Siadacie naprzeciwko siebie i obserwujecie swoją „parę”, starając się zapamiętać jak najwięcej szczegółów w jej/jego wyglądzie. Na wspólny sygnał oboje odwracacie się do siebie plecami i zamieniacie jakiś szczegół w swoim ubraniu czy wyglądzie. Waszym zadaniem jest wskazanie jaka zmiana pojawiła się w wyglądzie „pary”.
• Kolejne ćwiczenie w parach. Jedno z Was zamyka oczy. Drugie kładzie Waszą dłoń na różnych płaszczyznach i przedmiotach o różnym kształcie, fakturze, temperaturze, przeznaczeniu. Im więcej niespodzianek i zaskakujących wrażeń, tym ciekawsza jest zabawa i doświadczenie.
• Do tego ćwiczenia potrzebnych będzie kilku domowników. Dwie osoby ustawiają się na przeciwległych krańcach pokoju, zwrócone twarzami do siebie i zamykają oczy. Jedno z Was  będzie „wilkiem”, a drugie „zającem”. Zadaniem „wilka” jest złapanie „zająca” i uniemożliwienie mu przejścia na drugą stronę. Pamiętajcie - bez otwierania oczu! Pozostałe osoby muszą zachować absolutną ciszę i równocześnie zwracać uwagę na bezpieczeństwo „wilka” i „zająca”.
• Jedna z osób w parze jest „lustrem”, które dokładnie pokazuje i „odbija” to wszystko, co robi druga osoba. Chodzi o precyzyjne i wierne powtórzenie każdego gestu i ruchu.

Miłej zabawy!