Kolejne domowe kompozycje teatralne.

Każdy z Was ma do dyspozycji krzesło i trochę wolnej przestrzeni wokół siebie. Zabawa polega na szybkim reagowaniu na hasło, które będzie podawał ktoś z domowników:
- krzesło jak księżyc,
- krzesło, które uczy się chodzić,
- małe krzesło,
- ogromne i ciężkie krzesło,
- dwa krzesła,
- stare krzesło,
- chore krzesło,
- krzesło jak kamień,
- nie ma krzesła.
Pamiętajcie, aby myśleć skrótem, uchwyćcie charakterystyczną cechę swojego skojarzenia. Zapamiętajcie ją.

Ćwiczenie wykonajcie w ciemności. Poszukajcie w domu duży arkusz papieru (najlepiej szarego). To będzie Wasz „papierowy partner” na scenie.  Dostajecie zadanie – temat do wykonania. Światło gaśnie. Macie kilkanaście minut na poszukiwania jak przedstawić,  zbudować  i pokazać Waszą „wspólną” prezentację. Papier - musicie okiełznać jego fakturę, kształt, ciężar, możliwości ruchu, charakterystyczne dźwięki.  Światło się zapala – teraz możecie popatrzeć na siebie i na to, co Wasza wyobraźnia stworzyła.

Każdy z Was ma za zadanie powiedzieć jedno słowo kojarzące mu się z pociągiem. A teraz spróbujcie zaprezentować dźwięki dotyczące pociągu. Czas na pokazanie skojarzeń  w formie gestów, ruchu, stop-klatek kojarzone z pociągiem. Kolejne zadanie to przekazanie np. przy pomocy ciała, ruchu i dźwięku, emocji, jakie mogą towarzyszyć pociągowi. Chodzi o emocje pojazdu, a nie pasażerów.

W tym ćwiczeniu możecie przenieść się w dowolnie wybrany moment w przyszłości i wyobrazić  sobie jak będzie wyglądało Wasze życie – określamy czas, np. za 10 lat; określamy dodatkowe okoliczności – praca, rodzina. Opowiedzcie o swoich wyobrażeniach, marzeniach i fantazjach, a może i o lękach, problemach. Spróbujcie teraz odegrać w teatralnej formie Wasze przyszłe „życie”.